ناغافل

/nAqAfel/

معنی انگلیسی:
abrupt, flat, sneak

لغت نامه دهخدا

ناغافل.[ ف ِ ] ( ق مرکب ) در تداول عوام ، ناگهان. بی خبر. غفلة. بغتة. بناگاه. بی مقدمه : ناغافل به سراغ من آمد.

فرهنگ فارسی

(صفت ) ۱ - آنکه غافل نیست آگاه باخبر مقابل غافل .۲ - ناگهان بیخبر:[ ناغافل تیر باو اصابت کرد.]

فرهنگ معین

(فِ ) [ فا - ع . ] (ص . ) ۱ - ناآگاه ، بی خبر. ۲ - (عا. ) ناگهان ، بی خبر.

گویش مازنی

/naa ghaafel/ ناگهان – ناگهانی

پیشنهاد کاربران

تو فارسیه میانه خیلی به کار میره اما در راستین هستی نداره چون یک واژه عربیه که ( نا ) بهش چسبیده, ماناکش یهویی یا ناگهان میشه
ناگهان، ناگاه، همین جوری
یهویی

بپرس