ناعوره

لغت نامه دهخدا

( ناعورة ) ناعورة. [ رَ ] ( ع اِ ) دولاب. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). دولاب یا کوزه آن. ( منتهی الارب ). دولاب الماء یستقی به. ( معجم متن اللغة ). نوعی از دلو که بدان آب کشند. ( ناظم الاطباء ).دلو یستقی بها او ما یدیره الماء من المنجنونات. ( اقرب الموارد ). دلوها یا کوزه هائی که به ریسمان دایره مانندی بندند و بدان وسیله آب از چاه کشند. || بینی و پره بینی. ( ناظم الاطباء ). ج ، نواعیر.
ناعورة. [ رَ ] ( اِخ ) موضعی است بین حلب و بالس. ( از معجم متن اللغة ). در آنجامسلمةبن عبدالملک را کاخی از سنگ است. آبش از چشمه و فاصله آن تا حلب 8 میل است. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

موضعی است بین حلب و بالس

پیشنهاد کاربران

بپرس