ناعر. [ع ِ ] ( ع ص ) صائح. ( المنجد ). آنکه فریاد می زند و به بانگ بلند صدا می زند. نعره زننده. رجوع به نعر شود.ناعر. [ ع ِ ] ( اِخ ) موضع کانت فیه وقعة للمسلمین و اهل الردة فی ایام ابی بکر. ( معجم البلدان ).
