( ناعجة ) ناعجة. [ ع ِ ج َ ] ( ع ص ) زمین نرم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).زمین نرم و هموار و مناسب زراعت. ( از معجم متن اللغة ). الارض السهلة. ( اقرب الموارد ). || شتر ماده سپید تیزرو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). الناقة البیضاءاللون الکریمة. ( معجم متن اللغة ). || ناقه ای که بر آن سوار شده میش وحشی را شکار کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ماده شتری که بر آن سوار شده میش وحشی را شکار کنند. ( ناظم الاطباء ). ناقه تیزرو. ناقه ای که بر آن سوار شده حیوانات وحشی شکار کنند. ( از معجم متن اللغة ). اللتی یصاد علیها نعاج الوحش. ( اقرب الموارد ). ج ، نواعج. || المراءة البیضاء. ( اقرب الموارد ): امراءة ناعجة اللون ؛ حسنة. ( معجم متن اللغه ). المراءة المحسنة. ( اقرب الموارد ). زن سپیدپوست. زن زیبا. || ( اِخ ) یوم ناعجة؛ از ایام عرب است. ( معجم البلدان ).
