ناطل
لغت نامه دهخدا
ناطل. [ طِ ] ( اِ ) نام وزنه ای. ( ناظم الاطباء ). وزنی معادل هفت درهم. ( مفاتیح ). دو استار.( یادداشت مؤلف ). دو اوقیه. ( یادداشت مؤلف ). || نام ماهی از ماههای عرب. ( یادداشت مؤلف ).
ناطل. [ طَ ] ( ع اِ ) ناطِل. پیمانه ای که بدان شراب سنجند. ( از اقرب الموارد ). پیاله خردی که خمار بدان شراب نمونه کند. القدح الصغیر الذی یری الخمار به النموذج. نطیل. ( معجم متن اللغة ). پیمانه خمر. ( مهذب الاسماء ). ج ، نیاطل.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید