ناطفی
لغت نامه دهخدا
ناطفی. [ طِ ] ( اِخ ) احمدبن محمد ناطفی حنفی ، مکنی به ابوالعباس. رجوع به احمدبن محمد شود.
ناطفی. [ طِ ] ( اِخ ) عمربن محمدبن ابی بکر الناطفی ، مکنی به ابوحفص. از مردم مرو است وی از ابوالقاسم علی بن موسی الموسوی و ابوعبداﷲ محمدبن الحسن فسائی و غیرهما روایت کند. ولادتش در حدود سنه 450 است و وفاتش به سال 546 در دمشق اتفاق افتاد. ( از الانساب سمعانی ج 2 ص 551 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید