ناطب

لغت نامه دهخدا

ناطب. [ طِ ] ( ع اِ ) پالونه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پالونه. ترش پالا. ( ناظم الاطباء ). مصفاة. ( معجم متن اللغة ). || خرق المصفاة. ( اقرب الموارد ). پاره های صافی. ناطبه. رجوع به ناطبه و نواطب شود. ج ، نواطب. || ( ص ) آنکه با سرپنجه به گوش کسی می نوازد. سیلی زننده : نطبه نطباً؛ ضرب اذنه باصبعه فهو ناطب. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پالونه ترش پالا .

پیشنهاد کاربران

بپرس