ناصیه کوبان. [ ی َ / ی ِ ] ( ق مرکب ) سجده کنان. در حالت پیشانی به زمین سائیدن : پای کوبان بحرم رفتم و عیبم کردندبر در دیرمغان ناصیه کوبان رفتم.عرفی ( ازآنندراج ).
