ناصرالدین عسقلانی. [ ص ِ رُدْ دی ن ِ ع َ ق َ ] ( اِخ ) شافعبن علی الکنانی ، ازمشاهیر ادبای مصر است. وی به سال 649 هَ. ق. متولدشد و در سال 733 درگذشت. مدتی در مصر شغل دبیری داشت و به سال 680 در جنگی که بنزدیکی حمص روی داد تیر خورد و از دو چشم نابینا گردید و از آن پس عزلت گزید. به جمعآوری کتاب علاقه فراوان داشت و 18 خزانه از کتب نفیس پر کرده بود. از کثرت مطالعه و قوه حافظه جای هر کتاب را می دانست و به حال کوری آنها را از قفسه ها بیرون می کشید و نامشان را می گفت. رسائل و منشآت و اشعار زیادی از او باقی است ، این قطعه از اوست :
قال لی من رأی صباح مشیبی
عن شمالی من لمتی و یمینی
ای شی هذا فقلت مجیباً
لیل شک محاه صبح یقینی.( از قاموس الاعلام ج 6 ).
