ناصر کمال

ناصر، کمال (بِئرزیت ۱۹۲۵ـ۱۹۷۳)
شاعر، روزنامه نگار، نمایش نامه نویس و فعال سیاسی مسیحی فلسطینی. دانش آموختۀ دانشگاه امریکایی بیروت بود. عضو حزب بعث شد و مدتی کوتاه نمایندۀ پارلمان اردن بود. در ۱۹۵۷ به ناچار از اردن گریخت و تا ۱۹۶۹، که عضو کمیتۀ اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) شد، در کشورهای مختلف عربی به سر برد. سرانجام به دست عوامل اسرائیل به قتل رسید. شعرهای ناصر، به سان برخی شاعران مقاومت فلسطین، مردم پسند نشد. او در شعرهای پرطنین و میهن دوستانه اش، از مکتب های نئوکلاسیک، رمانتیک و سوسیالیسم متأثر بوده است. استفاده از نماد در شعر، که نزد معاصرانش فراوان به کار می رفته، در آثار او اندک است. در سروده های اعتراف گونۀ او، از خودبیگانگی، نومیدی و امید بر روح و روان شاعر حاکم است. با مرگ نابهنگامش، شکوفایی و پختگی شعرهای متأخرش ناتمام ماند.