ناصر میناچی ( زاده ۱۳۱۰ تهران – درگذشته ۵ بهمن ۱۳۹۲ تهران ) وزیر تبلیغات و جهانگردی در دولت موقت مهدی بازرگان بود.
میناچی از یاران و همراهان علی شریعتی و از مؤسسان حسینیه ارشاد به شمار می رفت و تا پایان عمر نیز عهده دار سمت مدیریت این مرکز بود.
... [مشاهده متن کامل]
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل دولت موقت، در کابینه بازرگان سمت «وزارت تبلیغات و جهانگردی» را عهده دار بود که به خاطر تعلق خاطرش به نام حسینه ارشاد، نام این وزارت خانه را به وزارت «ارشاد ملی» تغییر داد. با این حال امور مربوط به عرصه فرهنگ و هنر ( تولیدات ادبی و هنری ) در آن زمان زیرمجموعه وزارت خانه تحت امر میناچی نبود و عهده دار آن وزارت آموزش عالی بود.
میناچی از جمله افرادی بود که در کنار حقوقدانانی چون حسن ابراهیم حبیبی، ناصر کاتوزیان، احمد صدرحاج سید جوادی، محمدجعفر جعفری لنگرودی و عبدالکریم لاهیجی، در تهیه پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش داشت. گرچه آن پیش نویس توسط مجلس خبرگان قانون اساسی کنار گذاشته شد و قانون اساسی فعلی ایران با تفاوت های اساسی با پیش نویس قبلی به تصویب رسید.
وزارت فرهنگ و هنر بعد از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، در دولت موقت به وزارت ارشاد ملی تغییر نام داد و بعضی زیرمجموعه های وزارت اطلاعات و جهانگردی را هم به عهده گرفت. ناصر میناچی، اولین وزیری بود که بر مسند این وزارتخانه نشست. وزارت اما برای او که بنیان گذار حسینیه ارشاد در تهران و از کسانی بود که در تهیه پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش داشتند، چندان خوش یمن نبود و او مدتی پس از استعفای دولت موقت، بازداشت و زندانی شد.
بعد از اشغال سفارت آمریکا در تهران، دانشجویان خط امام، ناصر میناچی را به رابطه غیرمتعارف با کشور آمریکا متهم کردند. یک روز بعد از طرح ادعاهای آن ها در تلویزیون ایران یعنی در روز ۱۷ بهمن ماه ۱۳۵۸وزیر ارشاد در منزل خود بازداشت شد. او ۳۴ سال بعد در مصاحبه ای با وب سایت خبرآنلاین گفته است: «شب ریختند خانه ما، یک فردی بود به نام آقای غفارپور که نمی دانم چه لجاجتی با ما داشت، ما را ممنوع الخروج هم کرده بود. پیش از این ماجرا یک بار خدمت امام رسیدیم و گله کردیم که ما وزیر شما بودیم، این آقا یک قاضی معمولی است ما را ممنوع الخروج کرده، دیگر تا شاه عبدالعظیم هم نمی توانیم برویم».
میناچی از یاران و همراهان علی شریعتی و از مؤسسان حسینیه ارشاد به شمار می رفت و تا پایان عمر نیز عهده دار سمت مدیریت این مرکز بود.
... [مشاهده متن کامل]
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل دولت موقت، در کابینه بازرگان سمت «وزارت تبلیغات و جهانگردی» را عهده دار بود که به خاطر تعلق خاطرش به نام حسینه ارشاد، نام این وزارت خانه را به وزارت «ارشاد ملی» تغییر داد. با این حال امور مربوط به عرصه فرهنگ و هنر ( تولیدات ادبی و هنری ) در آن زمان زیرمجموعه وزارت خانه تحت امر میناچی نبود و عهده دار آن وزارت آموزش عالی بود.
میناچی از جمله افرادی بود که در کنار حقوقدانانی چون حسن ابراهیم حبیبی، ناصر کاتوزیان، احمد صدرحاج سید جوادی، محمدجعفر جعفری لنگرودی و عبدالکریم لاهیجی، در تهیه پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش داشت. گرچه آن پیش نویس توسط مجلس خبرگان قانون اساسی کنار گذاشته شد و قانون اساسی فعلی ایران با تفاوت های اساسی با پیش نویس قبلی به تصویب رسید.
وزارت فرهنگ و هنر بعد از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، در دولت موقت به وزارت ارشاد ملی تغییر نام داد و بعضی زیرمجموعه های وزارت اطلاعات و جهانگردی را هم به عهده گرفت. ناصر میناچی، اولین وزیری بود که بر مسند این وزارتخانه نشست. وزارت اما برای او که بنیان گذار حسینیه ارشاد در تهران و از کسانی بود که در تهیه پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش داشتند، چندان خوش یمن نبود و او مدتی پس از استعفای دولت موقت، بازداشت و زندانی شد.
بعد از اشغال سفارت آمریکا در تهران، دانشجویان خط امام، ناصر میناچی را به رابطه غیرمتعارف با کشور آمریکا متهم کردند. یک روز بعد از طرح ادعاهای آن ها در تلویزیون ایران یعنی در روز ۱۷ بهمن ماه ۱۳۵۸وزیر ارشاد در منزل خود بازداشت شد. او ۳۴ سال بعد در مصاحبه ای با وب سایت خبرآنلاین گفته است: «شب ریختند خانه ما، یک فردی بود به نام آقای غفارپور که نمی دانم چه لجاجتی با ما داشت، ما را ممنوع الخروج هم کرده بود. پیش از این ماجرا یک بار خدمت امام رسیدیم و گله کردیم که ما وزیر شما بودیم، این آقا یک قاضی معمولی است ما را ممنوع الخروج کرده، دیگر تا شاه عبدالعظیم هم نمی توانیم برویم».
