ناصر ملک مطیعی ( ۸ فروردین ۱۳۰۹ – ۴ خرداد ۱۳۹۷ ) بازیگر و کارگردان ایرانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ بود. پس از انقلاب ادامهٔ کار هنریش، همچون همتایانش محمدعلی فردین و بهروز وثوقی، ممکن نشد و تنها در دو فیلم بازی کرد. ملک مطیعی پس از انقلاب و تا زمان مرگش در مشاغلی همچون شیرینی فروشی و مشاور املاک فعالیت داشت. غیر از فیلم های عامّه پسند ایرانی ( اصطلاحاً «فیلمفارسی» ) ، ملک مطیعی در بعضی فیلم های فیلم سازان متفاوت تری چون علی حاتمی و زکریا هاشمی و مسعود کیمیایی و رضا میرلوحی و هوشنگ کاووسی نیز بازی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ناصر ملک مطیعی دیپلم رشتهٔ تربیت بدنی دانشسرای عالی تهران را داشت و پیش از آنکه به سینما راه یابد معلم ورزش دبستان های تهران بود. او پس از ورود به سینما و کسب محبوبیت، به فعالیت در تئاتر ( از ۱۳۳۵ ) و دوبلهٔ فیلم ( از ۱۳۳۸ ) نیز پرداخت.
فعالیت وی در سینما با بازی در صحنه کوتاهی از فیلم واریته بهاری ( پرویز خطیبی، ۱۳۲۸ ) آغاز شد. بازی ملک مطیعی در دومین فیلمش شکار خانگی ( علی دریابیگی، ۱۳۳۰ ) در حد بیان یک جملهٔ کوتاه در صحنهٔ یک میهمانی بود. اما بازی ملک مطیعی در ولگرد ( مهدی رئیس فیروز، ۱۳۳۱ ) او را به اوج محبوبیت رساند و برای بازی در آن نخستین دستمزد فعالیت حرفه ای خود را گرفت. با موفقیت ولگرد بلافاصله در فیلم های گرداب ( حسن خردمند، ۱۳۳۲ ) ـ که نخستین فیلم رنگی سینمای ایران بود ـ و سپس در فیلم غفلت ( علی کسمایی، ۱۳۳۲ ) بازی کرد. ملک مطیعی پس از بازی در غفلت، از «پارس فیلم» به «دیانا فیلم» رفت، تا در ازای بازی در دو فیلم در سال، ماهانه هزار تومان دستمزد دریافت کند، اما پس از ایفای نقش در چهارراه حوادث ( ساموئل خاچیکیان، ۱۳۳۳ ) که متفاوت از سایر نقش های او بود، به خدمت نظام احضار شد. او پس از بازگشت، در فیلم اتهام ( شاپور یاسمی، ۱۳۳۵ ) بازی کرد. ملک مطیعی در فاصلهٔ سال های ( ۴۰–۱۳۳۶ ) در فیلم های: بازگشت به زندگی ( عطاالله زاهد، ۱۳۳۶ ) ، عروس فراری ( اسماعیل کوشان، ۱۳۳۷ ) ، طلسم شکسته ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۷ ) ، دشمن زن ( پرویز خطیبی، ۱۳۳۷ ) ، دوقلوها ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۸ ) ، اول هیکل ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۹ ) ، عمو نوروز ( سیامک یاسمی، ۱۳۴۰ ) ، آرامش پیش از طوفان ( خسرو پرویزی، ۱۳۴۰ ) ، عسل تلخ ( حسین مدنی، ۱۳۴۰ ) ، سایه سرنوشت ( اسماعیل کوشان، ۱۳۴۰ ) و آس و پاس ( سیامک یاسمی، ۱۳۴۰ ) بازی کرد. پس از دههٔ ۴۰ شمسی، با حضور محمدعلی فردین به عنوان «جوان اول» فیلم ها، به تدریج از محبوبیت او کاسته شد.
... [مشاهده متن کامل]
ناصر ملک مطیعی دیپلم رشتهٔ تربیت بدنی دانشسرای عالی تهران را داشت و پیش از آنکه به سینما راه یابد معلم ورزش دبستان های تهران بود. او پس از ورود به سینما و کسب محبوبیت، به فعالیت در تئاتر ( از ۱۳۳۵ ) و دوبلهٔ فیلم ( از ۱۳۳۸ ) نیز پرداخت.
فعالیت وی در سینما با بازی در صحنه کوتاهی از فیلم واریته بهاری ( پرویز خطیبی، ۱۳۲۸ ) آغاز شد. بازی ملک مطیعی در دومین فیلمش شکار خانگی ( علی دریابیگی، ۱۳۳۰ ) در حد بیان یک جملهٔ کوتاه در صحنهٔ یک میهمانی بود. اما بازی ملک مطیعی در ولگرد ( مهدی رئیس فیروز، ۱۳۳۱ ) او را به اوج محبوبیت رساند و برای بازی در آن نخستین دستمزد فعالیت حرفه ای خود را گرفت. با موفقیت ولگرد بلافاصله در فیلم های گرداب ( حسن خردمند، ۱۳۳۲ ) ـ که نخستین فیلم رنگی سینمای ایران بود ـ و سپس در فیلم غفلت ( علی کسمایی، ۱۳۳۲ ) بازی کرد. ملک مطیعی پس از بازی در غفلت، از «پارس فیلم» به «دیانا فیلم» رفت، تا در ازای بازی در دو فیلم در سال، ماهانه هزار تومان دستمزد دریافت کند، اما پس از ایفای نقش در چهارراه حوادث ( ساموئل خاچیکیان، ۱۳۳۳ ) که متفاوت از سایر نقش های او بود، به خدمت نظام احضار شد. او پس از بازگشت، در فیلم اتهام ( شاپور یاسمی، ۱۳۳۵ ) بازی کرد. ملک مطیعی در فاصلهٔ سال های ( ۴۰–۱۳۳۶ ) در فیلم های: بازگشت به زندگی ( عطاالله زاهد، ۱۳۳۶ ) ، عروس فراری ( اسماعیل کوشان، ۱۳۳۷ ) ، طلسم شکسته ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۷ ) ، دشمن زن ( پرویز خطیبی، ۱۳۳۷ ) ، دوقلوها ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۸ ) ، اول هیکل ( سیامک یاسمی، ۱۳۳۹ ) ، عمو نوروز ( سیامک یاسمی، ۱۳۴۰ ) ، آرامش پیش از طوفان ( خسرو پرویزی، ۱۳۴۰ ) ، عسل تلخ ( حسین مدنی، ۱۳۴۰ ) ، سایه سرنوشت ( اسماعیل کوشان، ۱۳۴۰ ) و آس و پاس ( سیامک یاسمی، ۱۳۴۰ ) بازی کرد. پس از دههٔ ۴۰ شمسی، با حضور محمدعلی فردین به عنوان «جوان اول» فیلم ها، به تدریج از محبوبیت او کاسته شد.
