ناصر عبداللهی ( زاده ۱۰ دی ۱۳۴۹ در بندرعباس - درگذشت ۲۹ آذر ۱۳۸۵ ) خواننده، آهنگساز، تنظیم کننده، نوازنده و ترانه سرای ایرانی بود که در آغاز با ترانهٔ «ناصریا» به شهرت رسید.
ناصر عبداللهی در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۴۹ در محله سیدکامل شهر بندرعباس زاده شد. پدرش عبدالرحمن عبداللهی کارگر بازنشسته بود و مادرش مهرنگار بندری نیایی خانه دار است. از ۱۳ سالگی به موسیقی علاقه مند شد. فعالیت های هنری خود را از سال های نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی استان هرمزگان آغاز کرد.
... [مشاهده متن کامل]
وی کار حرفه ای را به طور جدی از سال ۱۳۷۴ خورشیدی آغاز کرد. در سال ۱۳۷۵ همراه با همسرش به تهران آمد. محمدعلی بهمنی وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبوم های «عشق است» و «دوستت دارم» ناصر را این انتشارات ضبط و منتشر کرد. ناصر با انتشارات فوق دچار اختلافاتی شد. پس از آن آلبوم های «بوی شرجی» توسط انتشارات شمیم جنوب، هوای حوا و ماندگار توسط انتشارات آوای نکیسا و پس از مرگ او، آلبوم رخصت توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.
او چهار برادر و یک خواهر دارد. ناصر در هیجده سالگی با «فهیمه غفوری» اهل بندرعباس که سه سال از خودش بزرگ تر است ازدواج کرد. حاصل آن سه فرزند ( دو پسر و یک دختر ) به نام های نوید، نازنین و نامی است. نینا فرزند چهارم ناصر حاصل ازدواج او با فاطمه فهیمی است. فرزند دختر او، نازنین در حال حاضر نوازنده و خواننده سبک پاپ است. او با بازخوانی چند ترانه از پدرش شهرت پیدا کرده بود.
بیشتر اشعار ترانه های آغازین او از سروده های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفتهٔ خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود، طوری که در سال های آغازین کار هنری ترانه های منصفی را بازخوانی می کرد.
ترانه های مورد انتخاب وی در آلبوم هایش بیشتر دارای مفاهیم اجتماعی و حماسی ( مانند ترانه های «یادم باشد»، «کودکان خیابانی»، «سربلند» و «شیوهٔ ما» ) ، مذهبی ( مانند ترانه های «مهر علی و زهرا»، «احمد ثانی»، «یا فاطمه» و «مهر دلبر» ) و عاشقانه ( مانند ترانه های «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز» ) بودند.
از این موارد می توان به نمونه های زیر اشاره نمود:
• اجتماعی: ترانهٔ «یادم باشد» ( از آلبوم «دوستت دارم»، شعر از مجتبی کاظمی، دکلمه از پرویز پرستویی )
• حماسی: ترانهٔ «شیوهٔ ما» ( از آلبوم «عشق است»، شعر از محمدعلی بهمنی )
ناصر عبداللهی در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۴۹ در محله سیدکامل شهر بندرعباس زاده شد. پدرش عبدالرحمن عبداللهی کارگر بازنشسته بود و مادرش مهرنگار بندری نیایی خانه دار است. از ۱۳ سالگی به موسیقی علاقه مند شد. فعالیت های هنری خود را از سال های نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی استان هرمزگان آغاز کرد.
... [مشاهده متن کامل]
وی کار حرفه ای را به طور جدی از سال ۱۳۷۴ خورشیدی آغاز کرد. در سال ۱۳۷۵ همراه با همسرش به تهران آمد. محمدعلی بهمنی وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبوم های «عشق است» و «دوستت دارم» ناصر را این انتشارات ضبط و منتشر کرد. ناصر با انتشارات فوق دچار اختلافاتی شد. پس از آن آلبوم های «بوی شرجی» توسط انتشارات شمیم جنوب، هوای حوا و ماندگار توسط انتشارات آوای نکیسا و پس از مرگ او، آلبوم رخصت توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.
او چهار برادر و یک خواهر دارد. ناصر در هیجده سالگی با «فهیمه غفوری» اهل بندرعباس که سه سال از خودش بزرگ تر است ازدواج کرد. حاصل آن سه فرزند ( دو پسر و یک دختر ) به نام های نوید، نازنین و نامی است. نینا فرزند چهارم ناصر حاصل ازدواج او با فاطمه فهیمی است. فرزند دختر او، نازنین در حال حاضر نوازنده و خواننده سبک پاپ است. او با بازخوانی چند ترانه از پدرش شهرت پیدا کرده بود.
بیشتر اشعار ترانه های آغازین او از سروده های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفتهٔ خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود، طوری که در سال های آغازین کار هنری ترانه های منصفی را بازخوانی می کرد.
ترانه های مورد انتخاب وی در آلبوم هایش بیشتر دارای مفاهیم اجتماعی و حماسی ( مانند ترانه های «یادم باشد»، «کودکان خیابانی»، «سربلند» و «شیوهٔ ما» ) ، مذهبی ( مانند ترانه های «مهر علی و زهرا»، «احمد ثانی»، «یا فاطمه» و «مهر دلبر» ) و عاشقانه ( مانند ترانه های «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز» ) بودند.
از این موارد می توان به نمونه های زیر اشاره نمود:
• اجتماعی: ترانهٔ «یادم باشد» ( از آلبوم «دوستت دارم»، شعر از مجتبی کاظمی، دکلمه از پرویز پرستویی )
• حماسی: ترانهٔ «شیوهٔ ما» ( از آلبوم «عشق است»، شعر از محمدعلی بهمنی )
