ناصبه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی نَّاصِبَةٌ: خستگی و رنج (عبارت "عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ " یعنی که اهل دوزخ خستگی تلاشی که در دنیا کردند از تنشان در نمیآید)
معنی لَّا تُقَاتِلُواْ: که نجنگید(در عبارت "أَلَّا تُقَاتِلُواْ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تُقْسِطُواْ: که مراعات عدل و داد نکنید (در عبارت "أَلَّا تُقْسِطُواْ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تَکْتُبُوهَا: که آن را ننویسید(در عبارت "أَلَّا تَکْتُبُوهَا " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تُکَلِّمَ: که سخن نمی گویی (در عبارت "أَلَّا تُکَلِّمَ ﭐلنَّاسَ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا نَعْبُدَ: که نپرستیم(در عبارت "أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا ﭐللَّهَ "آخرش به دلیل "أن" ناصبه منصوب شده که البته نون "أن"هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی عَامِلَةٌ: کارگر -عمل کننده (در عبارت"عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ "(کارگری خسته)منظور این است که اهل جهنم با این که در دنیا تلاش زیادی کرده اند خستگی این تلاشها از تنشان در قیامت بیرون نمی رود و سعی وتلاش خود را بیهوده می یابند)
معنی لَا: نه ( اگر در ترکیب با افعال به کار رود چنانچه در آخر فعل تغییر ایجاد کند ( جزم دهنده باشد) معنای نهی به اصل فعل اضافه می کند مثلاً "رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی ﭐلْقَوْمِ ﭐلظَّالِمِینَ " که یعنی "پروردگارم مرا در میان قوم ظالم قرار نده"که در اینجا آخر ...
ریشه کلمه:
نصب (۳۳ بار)
معنی لَّا تُقَاتِلُواْ: که نجنگید(در عبارت "أَلَّا تُقَاتِلُواْ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تُقْسِطُواْ: که مراعات عدل و داد نکنید (در عبارت "أَلَّا تُقْسِطُواْ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تَکْتُبُوهَا: که آن را ننویسید(در عبارت "أَلَّا تَکْتُبُوهَا " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا تُکَلِّمَ: که سخن نمی گویی (در عبارت "أَلَّا تُکَلِّمَ ﭐلنَّاسَ " جزمش به دلیل "أن" ناصبه است که البته نون آن هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی لَّا نَعْبُدَ: که نپرستیم(در عبارت "أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا ﭐللَّهَ "آخرش به دلیل "أن" ناصبه منصوب شده که البته نون "أن"هم با ادغام یرملون حذف شده است)
معنی عَامِلَةٌ: کارگر -عمل کننده (در عبارت"عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ "(کارگری خسته)منظور این است که اهل جهنم با این که در دنیا تلاش زیادی کرده اند خستگی این تلاشها از تنشان در قیامت بیرون نمی رود و سعی وتلاش خود را بیهوده می یابند)
معنی لَا: نه ( اگر در ترکیب با افعال به کار رود چنانچه در آخر فعل تغییر ایجاد کند ( جزم دهنده باشد) معنای نهی به اصل فعل اضافه می کند مثلاً "رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی ﭐلْقَوْمِ ﭐلظَّالِمِینَ " که یعنی "پروردگارم مرا در میان قوم ظالم قرار نده"که در اینجا آخر ...
ریشه کلمه:
نصب (۳۳ بار)
wikialkb: نَاصِبَة
پیشنهاد کاربران
ناصبه مونث کلمه ناصب، بر وزن فاعل از ریشه نَصَبَ، شخصی که شخص ثالثی را بر مقامی نصب ( منصوب ) میکند.
عبارت ناصبی برای گروه مخالف امیرالمومنین و ائمه به معنای اشخاصی است که بر خلاف امر خدا و رسولش، شخص یا اشخاص دیگری را به مقام خلافت، امامت و ولایت نصب میکنند و اطاعت میکنند.
... [مشاهده متن کامل]
در آیه ۳ سوره غاشیه طبق احادیث معتبر اشاره به اشخاصی دارد که در دنیا بسیار در انجام نماز و زکات و حج و. . . تلاش کرده اند ولی چون ناصبی بوده اند، یعنی شخص و اشخاصی غیر از آنهایی که خدا امر به اطاعت از آنها در مقام امامت و ولایت کرده بوده را به این مقام نصب کرده اند و اطاعت کرده اند اعمالشان کلا از بین رفته است.
در آیه ۷ سوره انشراح نیز آمده و خداوند به پیامبر امر کرده است پس از فراغت و اتمام امر نبوتش، شخصی که خدا امر کرده ( یعنی علی ابن ابیطالب ) را به ولایت و امامت بعد از خود نصب کند.
متاسفانه مترجمان قرآن به عمد یا به جهل کلمه نَصَبَ را با کلمه نُصب در ترجمه جابجا میکنند، و معنای ناصب را تحریف به شخصی که خود را به رنج و تعب میندازد معنی میکنند که کاملا غلط و مخالف احادیث اهل بیت و موافق همان تفاسیر نواصب است.
عبارت ناصبی برای گروه مخالف امیرالمومنین و ائمه به معنای اشخاصی است که بر خلاف امر خدا و رسولش، شخص یا اشخاص دیگری را به مقام خلافت، امامت و ولایت نصب میکنند و اطاعت میکنند.
... [مشاهده متن کامل]
در آیه ۳ سوره غاشیه طبق احادیث معتبر اشاره به اشخاصی دارد که در دنیا بسیار در انجام نماز و زکات و حج و. . . تلاش کرده اند ولی چون ناصبی بوده اند، یعنی شخص و اشخاصی غیر از آنهایی که خدا امر به اطاعت از آنها در مقام امامت و ولایت کرده بوده را به این مقام نصب کرده اند و اطاعت کرده اند اعمالشان کلا از بین رفته است.
در آیه ۷ سوره انشراح نیز آمده و خداوند به پیامبر امر کرده است پس از فراغت و اتمام امر نبوتش، شخصی که خدا امر کرده ( یعنی علی ابن ابیطالب ) را به ولایت و امامت بعد از خود نصب کند.
متاسفانه مترجمان قرآن به عمد یا به جهل کلمه نَصَبَ را با کلمه نُصب در ترجمه جابجا میکنند، و معنای ناصب را تحریف به شخصی که خود را به رنج و تعب میندازد معنی میکنند که کاملا غلط و مخالف احادیث اهل بیت و موافق همان تفاسیر نواصب است.