ناصالح

/nAsAleh/

لغت نامه دهخدا

ناصالح. [ ل ِ ] ( ص مرکب ) نادرستکار. متقلب. مزور. غیرامین. || بی صلاحیت. ناشایسته. ناسزاوار. که شایستگی و صلاحیت ندارد. مقابل صالح. رجوع به صالح شود.

فرهنگ فارسی

نادرستکار متقلب .

مترادف ها

unrighteous (صفت)
گناهکار، نا مناسب، غیر عادلانه، ناصالح، بی تقوی

پیشنهاد کاربران

بپرس