ناشکیبنده

لغت نامه دهخدا

ناشکیبنده. [ ش ِ ب َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) بی قرار. بی تاب. که شکیبنده نیست. مقابل شکیبنده. رجوع به شکیبنده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس