ناشنیدنی

لغت نامه دهخدا

ناشنیدنی. [ ش ِ دَ ] ( ص لیاقت ) نالایق از شنیده شدن. ( ناظم الاطباء ). که قابل شنیدن نیست. که شنیدن را نشاید :
از بس شنیده ام سخن ناشنیدنی
گویم شنیده ام سخن ناشنیده را.
صائب.
|| که آن را نتوان شنید. که شنیدن آن ممکن نباشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس