ناشنوده

لغت نامه دهخدا

ناشنوده. [ ش ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) نشنوده. مقابل شنوده :
بد و نیک تو هردو می شنوم
نیک و بد ناشنوده کی ماند.
ادیب صابر.
رجوع به شنوده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس