ناشمار

لغت نامه دهخدا

ناشمار. [ ش ِ / ش ُ ] ( ص مرکب ) بی شمار. نامعدود. ناشمرده : به این دانه های ناشمار قسم ؛سوگندی است که بر سر سفره ضمن اشاره به قاب برنج یابر سر خرمن گندم با اشاره به دانه های گندم خورند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بی شمار نامعدود .

فرهنگ عمید

بی شمار، ناشمرده، شمرده نشده.

پیشنهاد کاربران

بپرس