ناشغه

لغت نامه دهخدا

( ناشغة ) ناشغة. [ ش ِ غ َ ] ( ع ص ) تأنیث ناشغ است. ج ، ناشغات. نواشغ. ( اقرب الموارد ). رجوع به ناشغ شود. || ( اِ ) مجرای آب در وادی. ج ، نواشغ . || شعبه ای از مسیل. ( از معجم متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس