ناشدون

لغت نامه دهخدا

ناشدون. [ ش ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ناشد درحالت رفعی. کسانی که به آواز بلند شتر گم شده را جویند و آن را یابند و به صاحبش رسانند. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس