ناشتا خورده

لغت نامه دهخدا

ناشتاخورده. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) کسی که ناهاری کرده باشد. ( ناظم الاطباء ). ناشتائی خورده. که ناشتائی خورده است. رجوع به ناشتائی شود.

فرهنگ فارسی

کسی که ناهاری کرده است ناشتائی خورده .

پیشنهاد کاربران

بپرس