ناشب. [ ش ِ ] ( ع ص ) مرد با تیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنکه تیر با خود دارد. الذی معه نشاب.( معجم متن اللغة ). مردی که دارای تیر باشد. ( ناظم الاطباء ). صاحب تیر. ( المنجد ). تیردار. || تیرانداز. ( از معجم متن اللغة ) . رامی. تیرانداز. ( المنجد ). || چسبنده و آویزان شونده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نشب شود.
