ناشایستگی

/nASAyestegi/

معنی انگلیسی:
impropriety, inaptitude

لغت نامه دهخدا

ناشایستگی. [ ی ِ ت َ / ت ِ ] ( حامص مرکب ) عدم لیاقت. ( ناظم الاطباء ). ناسزاواری.نالایقی. بی لیاقتی. عدم کفایت. لایق نبودن. نااهلی.

فرهنگ فارسی

نالایقی بی لیاقتی .

مترادف ها

indecency (اسم)
گستاخی، بی شرمی، ناشایستگی، بی نزاکتی

demerit (اسم)
سرزنش، عدم لیاقت، ناشایستگی

impropriety (اسم)
ناشایستگی، بی مناسبتی

inaptitude (اسم)
ناشایستگی، بی لیاقتی، بی استعدادی، بی مهارتی

incompetency (اسم)
نقص، نا درستی، ناشایستگی، عدم صلاحیت، نارسایی، بی کفایتی

inconcinnity (اسم)
زشتی، ناشایستگی، بی تناسبی، بی ظرافتی

فارسی به عربی

خطا

پیشنهاد کاربران

بپرس