ناسک


مترادف ناسک: پارسا، زاهد، عابد، متقی

لغت نامه دهخدا

ناسک. [ س ِ ] ( ع ص ) عبادت کننده. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( غیاث اللغات ). شخص عابد زاهد. ( فرهنگ نظام ). عابد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( المنجد ). عابد.متزهد. ( اقرب الموارد ). متعبد. ( معجم متن اللغة ) . پرهیزکار. ( دهار ). ج ، نُسّاک. || در راه خدا قربانی کننده. ( آنندراج )( انجمن آرا ) ( منتخب اللغات ) ( کشف اللغات ) ( غیاث اللغات ). || عشب ناسک ؛ شدیدالخضرة. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ) ( المنجد ). گیاه سخت سرسبز.

ناسک. [ س ِ ]( اِخ ) نام یکی از صاحب شریعتان کفره هند است و اعتقاد اتباع او آن است که آدمیان همچو گیاه می رویند و خشک می شوند و از هم می ریزند و بحشر و نشر قائل نیستند، نه روحانی و نه جسمانی. ( برهان قاطع ) . یکی از صاحب شریعتان هند بوده و مذهب طبیعیه داشته. ( آنندراج ). نام بانی مذهب هندوان. ( ناظم الاطباء ). || جماعتی را گویند از اهل مغرب که در دین راسخ نیستند. ( برهان قاطع ). نام کسانی که در دین راسخ نیستند. ( ناظم الاطباء ) :
به مغرب گروهی است صحراخرام
مناسک رها کرده ناسک به نام.
نظامی.

فرهنگ فارسی

عابد، زاهد، پارسا، نساک جمع
( صفت ) عبادت کننده عابدزاهد .

فرهنگ معین

(س ) [ ع . ] (اِفا. ) پرهیزکار، پارسا. ج . نساک .

فرهنگ عمید

عابد، زاهد، پارسا.

جدول کلمات

عابد, زاهد, پارسا

پیشنهاد کاربران

بپرس