ناسفته گوهر مژگ

لغت نامه دهخدا

ناسفته گوهر مژگانی. [ س ُ ت َ / ت ِ گ َ / گُو هََ رِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک. ( آنندراج ) :
دویدم پیش وگفتم خیر مقدم آنگه افشاندم
به پایش مشتی از ناسفته گوهرهای مژگانی.
طالب ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس