ناسع

لغت نامه دهخدا

ناسع. [ س ِ ] ( ع ص ) گردن دراز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). العنق الطویل. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). العنق الطویل کانه طول و جدل جدلا. ( المنجد ). || زن ختنه ناکرده. رجوع به ناسعة شود. || بلند و برآمده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ناتی. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). و گویند با شین ( ناشع ) است. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ناشع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس