ناسالخورد

لغت نامه دهخدا

ناسالخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) جوان کم سال. مقابل سالخورد. که سالخورده نیست :
کزین شاه ناسالخورد جوان
چرائید پردرد و خسته روان.
فردوسی.
به هرمزد ناسالخورد جوان.
فردوسی.

پیشنهاد کاربران

بپرس