ناسازگاری

ناسازگاری، در زیست شناسی یک صفت ( ژنتیک ) است که بیشتر مضر است ( یا تبدیل شده است ) تا مفید، در مقابل سازگاری ( زیست شناسی ) که بیشتر مفید است تا مضر. همه موجودات، از باکتری تا انسان، ویژگی های ناسازگار و سازگار را نشان می دهند. در جانوران ( از جمله انسان ) ، رفتارهای سازگارانه با رفتارهای ناسازگار در تضاد است. مانند سازگاری، ناسازگاری ممکن است در طول زمان زمین شناسی یا در طول عمر یک فرد یا یک گروه رخ دهد. همچنین می تواند نشان دهنده انطباق باشد که اگرچه در آن زمان معقول بود، اما با گذشت زمان کمتر و کمتر مناسب شده و به خودی خود یک مشکل یا مانع می شود. این به این دلیل است که ممکن است یک اقتباس به مرور زمان بد انتخاب شود یا بیشتر به یک ناکارآمدی تبدیل شود تا انطباق مثبت.
ناسازگاری در روان شناسی، رفتار، اندیشه یا احساسی است که در شخص یا جامعه تأثیر منفی بر جای می گذارد. برخی از انواع رفتارها به سلامت یا سعادت شخص آسیب می رساند و برخی دیگر بر جامعه تأثیر منفی می گذارد. [ ۱]