ناسائیدنی

لغت نامه دهخدا

ناسائیدنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) نسائیدنی. که درخور سائیدن نیست. که سودن را نشاید. مقابل سائیدنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس