نازیبنده


معنی انگلیسی:
graceless, unbecoming

لغت نامه دهخدا

نازیبنده. [ ب َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) که زیبنده نیست. که درخور نیست. مقابل زیبنده. ناشایسته. ناسزاوار. رجوع به زیبنده شود.

مترادف ها

unworthy (صفت)
مهمل، نا شایسته، نالایق، نا زیبا، نازیبنده، نامستحق

پیشنهاد کاربران

بپرس