نازگر

لغت نامه دهخدا

نازگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) نازنده. ( ناظم الاطباء ). ایجادکننده ناز یا عرض دهنده ناز، نظیر عشوه گر و غمزه گر. ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ناز کننده ناز کن نازنده : عاشق جور یار شو عاشق مهر یارنه تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت . ( دیوان کبیر )

پیشنهاد کاربران

بپرس