نازک چر

لغت نامه دهخدا

نازک چر. [ زُ چ َ ] ( نف مرکب ) نازپرورده. که در ناز و نعمت زیسته است. که همه غذائی نتواند خورد. که به غذای لطیف و خوب عادت کرده است. خوش خوراک. نازک خوراک.

فرهنگ فارسی

(صفت ) آنکه درنازونعمت پرورده شده کسی که بغذا های لطیف و خوب عادت کرده نازک خوار .

پیشنهاد کاربران

بپرس