نازنینی سبزواری. [ زَ ی ِ س َ ] ( اِخ ) از شاعران قرن نهم است. امیرعلیشیر نوائی آرد: «طبعی خوب و دلپذیر داشته و مقبول اکابر و اصاغر بوده ولیکن عامی بوده و شعرش خالی از چاشنی خوب نبوده و غزل بیشتر می گفته و اصل او از سبزوار است به امیر شاهی مصاحبت می نموده ، این مطلع از اوست : صنوبر تا ز خدمتکاری سروت جدا مانده شده دیوانه ژولیده مو سر در هوا مانده. ( از مجالس النفائس ترجمه حکیم شاه محمد قزوینی ص 213 ).
