ناردانه

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

ناردانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) دانه ٔانار. ( ناظم الاطباء ). ناردان. حب الرمان :
داغ ها چون شاخهای بسد یاقوت رنگ
هریکی چون ناردانه گشته اندر زیر نار.
فرخی.
اشک من ناردانه شد نه عجب
گر دل من کفیده نار شود.
مسعودسعد.
گرچه دارد ناردانه رنگ لعل نابسود
نیست لعل نابسوده در بها چون ناردان.
ازرقی.
لب ساقی چو نوش نوش کند
نقل از آن ناردانه بستانیم.
خاقانی.
سرخ سیبی دل از میان کنده
به دلش ناردانه آکنده.
نظامی.
ساقی ز می شرابخانه
پیش آر می چو ناردانه.
نظامی.
نار کز ناردانه گردد پر
پخته لعل و نپخته باشد در.
نظامی.
آن کوزه بر کفم نه کاب حیات دارد
هم طعم ناردان و هم رنگ ناردانه.
سعدی.
|| کنایه از اشک خونین و سرشک گلگون است :
شد از بادام عنابش روانه
بهش نارنج گشت از ناردانه.
وحشی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دانه انار ناردان : داغها چون شاخهای بسد یاقوت رنگ هر یکی چون ناردانه گشته اندر زیر نار . ( فرخی ) ۲ - ( استعاره ) اشک خونین : شد از بادام عنابش روانه بهش نارنج گشت از ناردانه . ( وحشی لغ. ) یا ناردانه دشتی . دانه انار صحرایی را گویند که حب القلقل نیز نامیده میشود .

پیشنهاد کاربران

ناردانه : nār dāne ناردانه 1 - ( در قدیم ) دانه ی انار؛ 2 - ( به مجاز ) اشک خونین. اسم ناردانه باهمین معنی مورد تایید ثبت احوال ایران برای نامگذاری دختر است .
دانه انار یاقوت سرخ

بپرس