نارالفداء. [ رُل ْ ف ِ ] ( ع اِ مرکب ) از آتش های جاهلیت است و آن چنین بوده است که چون پادشاهی از ایشان زنان قبیله ای اسیر میکرد، سران قبیله برای طلب بخشایش یا فدیه دادن و رهانیدن زنان میرفتند و چون نمیخواستند زنان را روز روشن در معرض دیگران قراردهند، تا رسوا نشوند یا قیمت آنان بخوبی معلوم نشود، پس شبانگاه آتشی می افروختند و در روشنائی آتش زنان را باز می خریدند. رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 410 شود.
