نارالحرب. [ رُل ْ ح َ ] ( ع اِ مرکب ) از آتش های اعراب است که چون عزم جنگ و فراهم آوردن سپاه می کردند، آن را بر فراز کوهی برمی افروختند تا به کسان خود خبر دهند. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 409 ). و نیز رجوع به بلوغ الارب ج 2 ص 157 شود. و رجوع به نارالاهبة شود.
