نارالاستمطار. [ رُل ْ اِ ت ِ ] ( ع اِ مرکب ) نام آتشی بوده است که عربهادر جاهلیت می افروختند طلب باران را. و آن چنان بود که چون باران نمی بارید گاوها را فراهم میکردند و به دم و پی آنها هیمه و خاشاک می بستند و آنها را بکوه بلند صعب العبوری می راندند و آن هیزم ها را که به پی دم آن گاوها بسته بودند آتش می زدند و می پنداشتند که بدینوسیله باران نازل خواهد شد و آسمان خواهد بارید. رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 409 و بلوغ الارب ج 2 ص 164 شود.
