نادین گوردیمر ( به انگلیسی: Nadine Gordimer ) ( زاده ۲۰ نوامبر ۱۹۲۳ - درگذشته ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ ) نویسنده و فعال سیاسی اهل آفریقای جنوبی بود که در سال ۱۹۹۱ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. این نویسنده که یکی از چهره های سرشناس ادبیات جهان علیه آپارتاید بود.
گوردیمر در اکثر آثارش به مفاهیم اجتماعی و سیاسی به ویژه مسئلهٔ آپارتاید پرداخته و حتی در زمان برقراری آن رژیم، یکی از اعضای کنگره ملی آفریقا بود. برخی از آثار او مانند خانواده ژوئیه نیز در شمار آثار ممنوعه قرار داشته است. نادین گوردیمر در مجموع ۱۵ رمان، بیش از ۲۰۰ داستان کوتاه و نوشته های پژوهشی بی شمار از خود به جای گذاشته است. [ ۱]
گوردیمر در شهر کوچک اسپرینگز در ۵۰ کیلومتری ژوهانسبورگ از والدینی یهودی و مهاجر زاده شد. پدرش ساعت سازی از لیتوانی و مادرش اهل لندن بود. علاقه مندی او به نابرابری نژادی و اقتصادی تا حدی از والدینش نشأت گرفته بود. تجربهٔ پدرش به عنوان یک پناهندهٔ یهودی در روسیهٔ تزاری به شکل گیری هویت سیاسی نادین کمک کرد، با این که پدرش فعالیت خاصی در رابطه با سیاهان تحت جور رژیم آپارتاید نداشت. در عوض مادرش در مقابله با فقر و تبعیضی که سیاهان با آن مواجه بودند، دست به اقداماتی همچون تأسیس کودکستان برای کودکان سیاه پوست زد. او تجربه ای دست اول نیز از سرکوبی دولتی داشت، وقتی که پلیس برای ضبط نامه ها و یادداشت های روزانهٔ یک خدمت کار به خانه شان هجوم آورد.
گوردیمر نوشتن را بسیار زود آغاز کرد و اولین داستان هایش را در سال ۱۹۳۷ در ۱۵ سالگی منتشر کرد. [ ۲] در سال ۱۹۴۹ نخستین مجموعه داستان کوتاه خود را منتشر نمود.
او که از اعضای ارشد کنگره ملی آفریقا بود، [ ۳] سال ها برای آزادی نلسون ماندلا ( که بعدها از دوستان نزدیک هم شدند ) تلاش کرد. وی در آخرین اثرش «هیچ زمانی مثل امروز» که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد نیز از درد و رنج مردمی گفت که با وجود پایان یافتن آپارتاید، هنوز در فقر و بدبختی زندگی می کنند. [ ۴] او بعدها یکی از فعالان جنبش ضد ایدز شد و با گروه «پیکار برای درمان ایدز» به جمع آوری کمک مالی و فشار بر دولت آفریقای جنوبی برای درمان رایگان مبتلایان به این بیماری همت گماشت. [ ۵]
به گفته خانواده اش پس از بیماری کوتاهی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ در ۹۰ سالگی در خانه اش در ژوهانسبورگ درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگوردیمر در اکثر آثارش به مفاهیم اجتماعی و سیاسی به ویژه مسئلهٔ آپارتاید پرداخته و حتی در زمان برقراری آن رژیم، یکی از اعضای کنگره ملی آفریقا بود. برخی از آثار او مانند خانواده ژوئیه نیز در شمار آثار ممنوعه قرار داشته است. نادین گوردیمر در مجموع ۱۵ رمان، بیش از ۲۰۰ داستان کوتاه و نوشته های پژوهشی بی شمار از خود به جای گذاشته است. [ ۱]
گوردیمر در شهر کوچک اسپرینگز در ۵۰ کیلومتری ژوهانسبورگ از والدینی یهودی و مهاجر زاده شد. پدرش ساعت سازی از لیتوانی و مادرش اهل لندن بود. علاقه مندی او به نابرابری نژادی و اقتصادی تا حدی از والدینش نشأت گرفته بود. تجربهٔ پدرش به عنوان یک پناهندهٔ یهودی در روسیهٔ تزاری به شکل گیری هویت سیاسی نادین کمک کرد، با این که پدرش فعالیت خاصی در رابطه با سیاهان تحت جور رژیم آپارتاید نداشت. در عوض مادرش در مقابله با فقر و تبعیضی که سیاهان با آن مواجه بودند، دست به اقداماتی همچون تأسیس کودکستان برای کودکان سیاه پوست زد. او تجربه ای دست اول نیز از سرکوبی دولتی داشت، وقتی که پلیس برای ضبط نامه ها و یادداشت های روزانهٔ یک خدمت کار به خانه شان هجوم آورد.
گوردیمر نوشتن را بسیار زود آغاز کرد و اولین داستان هایش را در سال ۱۹۳۷ در ۱۵ سالگی منتشر کرد. [ ۲] در سال ۱۹۴۹ نخستین مجموعه داستان کوتاه خود را منتشر نمود.
او که از اعضای ارشد کنگره ملی آفریقا بود، [ ۳] سال ها برای آزادی نلسون ماندلا ( که بعدها از دوستان نزدیک هم شدند ) تلاش کرد. وی در آخرین اثرش «هیچ زمانی مثل امروز» که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد نیز از درد و رنج مردمی گفت که با وجود پایان یافتن آپارتاید، هنوز در فقر و بدبختی زندگی می کنند. [ ۴] او بعدها یکی از فعالان جنبش ضد ایدز شد و با گروه «پیکار برای درمان ایدز» به جمع آوری کمک مالی و فشار بر دولت آفریقای جنوبی برای درمان رایگان مبتلایان به این بیماری همت گماشت. [ ۵]
به گفته خانواده اش پس از بیماری کوتاهی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ در ۹۰ سالگی در خانه اش در ژوهانسبورگ درگذشت.
wiki: نادین گوردیمر