نادژدا کنستانتیونوا کروپسکایا ( به روسی: Надежда Константиновна Крупская ) ( زاده ۲۶ فوریه ۱۸۶۹ – درگذشته ۲۷ فوریه ۱۹۳۹ ) چهره انقلابی، نویسنده، آموزگار روس، وی همسر ولادیمیر لنین ( ۱۸۹۹ - ۱۹۳۹ ) بود.
... [مشاهده متن کامل]
نادژدا کروپسکایا در یک خانواده طبقه فرادست ولی فقیر در سال ۱۸۶۹ در سنت پترزبورگ به دنیا آمد. پدرش کنستانتین ایگناتویچ کروپسکی ( ۱۸۳۷–۱۸۹۷ ) نجیب زاده و افسر ارتش امپراتوری روسیه و مادرش الیزابت واسیلیونا تیستروفا ( ۱۸۳۶–۱۹۱۵ ) آموزگار بود و او هم نخست حرفه مادرش را داشت و به کارگران خواندن و نوشتن می آموخت. در سال ۱۸۹۴ با حقوق دان جوان ولادیمیر لنین ملاقات نمود و از همان دم همراه او به فعالیت سیاسی در گروه های مارکسیستی پرداخت. در اکتبر ۱۸۹۶ به اتهام «اخلال علیه حکومت» به دو سال زندان محکوم، ولی پس از گذراندن شش ماه آن، به سیبری نزد لنین تبعید شد و همان جا با او ازدواج کرد و از آن پس همواره در ویرایش آثار لنین نقش اول را داشت. او بر خلاف لنین سخت به ادبیات علاقه داشت و سازگار با شغل و تحصیلش به امور پرورشی می پرداخت و در این زمینه تئوری «پرورش پولیتکنیکی» را پیش کشید که یک شیوه تحصیلی آمریکایی و روشی مانند کار و دانش یعنی «سازگارسازی کار مغزی و دستی و همکاری مدرسه ها با کارخانه ها» بود. ۳۰ ساله بود که با لنین به سوئیس، آلمان، انگلستان و لهستان رفت و از آنجا که زبان های آلمانی، فرانسوی، انگلیسی و لهستانی می دانست، یک تنه به کارهای نوشتاری سازماندهی جنبشی که لنین در تبعید به راه انداخته بود می رسید. ۴۷ ساله بود که با لنین به روسیه بازگشت و «از پشت صحنه» در استقرار رژیم سوسیالیستی نقش تعیین کننده داشت. او با اینکه همیشه با لنین و حزب کمونیست هم نظر نبود، اما هرگز مخالفت خود را صریح بیان نکرد. لنین در تبعید با اینِس آرمان، دختر زیبایی از یک خانواده توانگر فرانسوی آشنا و یار شده بود. نادژدا پیشنهاد کرد که با آن زن ازدواج کند، اما لنین رابطه سه نفره را ترجیح داد و نادژدا هم بر این کار گردن نهاد. در خاطراتش می نویسد:
«تنها دوره ای که برای همدیگر وقت داشتیم، همان زمان تبعید در سیبری بود. توی باغچه کوچک مان همه جور سبزی می کاشتیم: خیار، هویج، چغندر و کدو. ولادیمیر ایلیچ شکار می رفت و به باتلاق ها هم سرک می کشید. »
از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۹ به عنوان معاون وزیر آموزش و پرورش اتحاد شوروی خدمت نمود. نادژدا کنستانتینوونا کروپسکایا در ۲۷ فوریه ۱۹۳۹ در ۷۰ سالگی در مسکو پایتخت اتحاد شوروی درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
نادژدا کروپسکایا در یک خانواده طبقه فرادست ولی فقیر در سال ۱۸۶۹ در سنت پترزبورگ به دنیا آمد. پدرش کنستانتین ایگناتویچ کروپسکی ( ۱۸۳۷–۱۸۹۷ ) نجیب زاده و افسر ارتش امپراتوری روسیه و مادرش الیزابت واسیلیونا تیستروفا ( ۱۸۳۶–۱۹۱۵ ) آموزگار بود و او هم نخست حرفه مادرش را داشت و به کارگران خواندن و نوشتن می آموخت. در سال ۱۸۹۴ با حقوق دان جوان ولادیمیر لنین ملاقات نمود و از همان دم همراه او به فعالیت سیاسی در گروه های مارکسیستی پرداخت. در اکتبر ۱۸۹۶ به اتهام «اخلال علیه حکومت» به دو سال زندان محکوم، ولی پس از گذراندن شش ماه آن، به سیبری نزد لنین تبعید شد و همان جا با او ازدواج کرد و از آن پس همواره در ویرایش آثار لنین نقش اول را داشت. او بر خلاف لنین سخت به ادبیات علاقه داشت و سازگار با شغل و تحصیلش به امور پرورشی می پرداخت و در این زمینه تئوری «پرورش پولیتکنیکی» را پیش کشید که یک شیوه تحصیلی آمریکایی و روشی مانند کار و دانش یعنی «سازگارسازی کار مغزی و دستی و همکاری مدرسه ها با کارخانه ها» بود. ۳۰ ساله بود که با لنین به سوئیس، آلمان، انگلستان و لهستان رفت و از آنجا که زبان های آلمانی، فرانسوی، انگلیسی و لهستانی می دانست، یک تنه به کارهای نوشتاری سازماندهی جنبشی که لنین در تبعید به راه انداخته بود می رسید. ۴۷ ساله بود که با لنین به روسیه بازگشت و «از پشت صحنه» در استقرار رژیم سوسیالیستی نقش تعیین کننده داشت. او با اینکه همیشه با لنین و حزب کمونیست هم نظر نبود، اما هرگز مخالفت خود را صریح بیان نکرد. لنین در تبعید با اینِس آرمان، دختر زیبایی از یک خانواده توانگر فرانسوی آشنا و یار شده بود. نادژدا پیشنهاد کرد که با آن زن ازدواج کند، اما لنین رابطه سه نفره را ترجیح داد و نادژدا هم بر این کار گردن نهاد. در خاطراتش می نویسد:
«تنها دوره ای که برای همدیگر وقت داشتیم، همان زمان تبعید در سیبری بود. توی باغچه کوچک مان همه جور سبزی می کاشتیم: خیار، هویج، چغندر و کدو. ولادیمیر ایلیچ شکار می رفت و به باتلاق ها هم سرک می کشید. »
از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۹ به عنوان معاون وزیر آموزش و پرورش اتحاد شوروی خدمت نمود. نادژدا کنستانتینوونا کروپسکایا در ۲۷ فوریه ۱۹۳۹ در ۷۰ سالگی در مسکو پایتخت اتحاد شوروی درگذشت.
