نادستور

لغت نامه دهخدا

نادستور. [ دَ ] ( ق مرکب ) بی اذن. بی اجازه. بی دستور: وغل علی الشراب ؛ نادستور درآمد بر شرابخواران. ( زمخشری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس