نادری مروزی. [ دِ ی ِ م َرْ وَ ] ( اِخ ) از شاعران مرو و مصاحبان امیرعلیشیر نوائی است. در مجالس النفائس آمده است : «مولانا نادری از جانب مرو است وطبعش غرایب طلب و مشکل پسند است. در زمانه به خوش طبعی نادر است و میرعلیشیر گفته بسیاری زمان مصاحب من بود و اکثر به لوندی مشغول میبود این مطلع از اوست : به سنگ نرم کن ای چرخ استخوان مرا مباد رخنه [ ظ: خسته ] کند تیغ دلستان مرا .
