نادری، عبدالله
وزنه بردار ایرانی. از اولین وزنه برداران ایرانی است. آشنایی ایرانیان با وزنه برداری مدرن مرهون همکاری مشترک او و پادگورنی است. نادری اولین بار دستگاه هالتر را به بهای ۱۱۰ پوند از کلکته به ایران آورد. در ۱۳۱۶ برای ساخت اولین میلۀ هالتر در ایران از پلوس گاردان یک اتومبیل استفاده و با کمک صاحب یک مغازۀ چدن ریزی واقع در خیابان منوچهری تهران میله و صفحه های هالتر ساخته شد. او ساختار این میله و صفحه و اندازه های آن را از روی عکس رونالدواکر (قهرمان وزنه برداری وقت جهان) با معادلاتی عجیب و غریب به دست آورد. این میله نمی چرخید و کسی هم نمی دانست که باید بچرخد. سرهنگ اسحقی که از طرف ادارۀ تسلیحات ارتش به سوئد رفته بود در مراجعت به ایران به نادری گفت که میله باید بچرخد و او سفارش میلۀ چرخان را به «چدن ریز» خیابان منوچهری داد. مقارن همین ایام پادگورنی نیز در تبریز از دیفرانسیل اتومبیل، وسایل وزنه برداری ساخت و در باشگاه خود از آن ها استفاده می کرد. نادری در ۱۳۱۷ با مراجعه به ادارۀ پیشاهنگی و تربیت بدنی وزارت فرهنگ، از پازارگادی، رئیس تربیت بدنی وقت و مشاورش گیبسن امریکایی، تقاضای رسیدگی به ورزش نوپای وزنه برداری ایران را کرد. نخستین اردوی وزنه برداری در ۱۳۱۹ با شرکت امیر شرفی، طباطبایی، حیات غیب، افشار طوس و به سرپرستی نادری در میگون و به مدت ده روز برگزار شد. نادری در ۱۳۱۹ برای انجام مطالعات ورزشی به امریکا رفت و در بازگشت از آن جا میله ای به ایران وارد کرد. او اولین دستگاه هالتر را که از کلکته به ایران وارد کرده بود ۷۵ تومان به سازمان تربیت بدنی فروخت. نادری که سرپرست وزنه برداری ایران بود در ۱۳۲۵ اولین هیئت وزنه برداری ایران را تشکیل داد. او، پادگورنی، نصیری، امیر شرفی و ناصر خموش اعضای این هیئت بودند و بدین گونه وزنه برداری ایران فعالیت های رسمی و بین المللی خود را آغاز کرد.
وزنه بردار ایرانی. از اولین وزنه برداران ایرانی است. آشنایی ایرانیان با وزنه برداری مدرن مرهون همکاری مشترک او و پادگورنی است. نادری اولین بار دستگاه هالتر را به بهای ۱۱۰ پوند از کلکته به ایران آورد. در ۱۳۱۶ برای ساخت اولین میلۀ هالتر در ایران از پلوس گاردان یک اتومبیل استفاده و با کمک صاحب یک مغازۀ چدن ریزی واقع در خیابان منوچهری تهران میله و صفحه های هالتر ساخته شد. او ساختار این میله و صفحه و اندازه های آن را از روی عکس رونالدواکر (قهرمان وزنه برداری وقت جهان) با معادلاتی عجیب و غریب به دست آورد. این میله نمی چرخید و کسی هم نمی دانست که باید بچرخد. سرهنگ اسحقی که از طرف ادارۀ تسلیحات ارتش به سوئد رفته بود در مراجعت به ایران به نادری گفت که میله باید بچرخد و او سفارش میلۀ چرخان را به «چدن ریز» خیابان منوچهری داد. مقارن همین ایام پادگورنی نیز در تبریز از دیفرانسیل اتومبیل، وسایل وزنه برداری ساخت و در باشگاه خود از آن ها استفاده می کرد. نادری در ۱۳۱۷ با مراجعه به ادارۀ پیشاهنگی و تربیت بدنی وزارت فرهنگ، از پازارگادی، رئیس تربیت بدنی وقت و مشاورش گیبسن امریکایی، تقاضای رسیدگی به ورزش نوپای وزنه برداری ایران را کرد. نخستین اردوی وزنه برداری در ۱۳۱۹ با شرکت امیر شرفی، طباطبایی، حیات غیب، افشار طوس و به سرپرستی نادری در میگون و به مدت ده روز برگزار شد. نادری در ۱۳۱۹ برای انجام مطالعات ورزشی به امریکا رفت و در بازگشت از آن جا میله ای به ایران وارد کرد. او اولین دستگاه هالتر را که از کلکته به ایران وارد کرده بود ۷۵ تومان به سازمان تربیت بدنی فروخت. نادری که سرپرست وزنه برداری ایران بود در ۱۳۲۵ اولین هیئت وزنه برداری ایران را تشکیل داد. او، پادگورنی، نصیری، امیر شرفی و ناصر خموش اعضای این هیئت بودند و بدین گونه وزنه برداری ایران فعالیت های رسمی و بین المللی خود را آغاز کرد.
wikijoo: نادری،_عبدالله