نادری سیالکوتی. [ دِ ی ِ س َ ] ( اِخ ) از شاعران فارسی گوی سیالکوت لاهور هندوستان است. این رباعی را مؤلف تذکره صبح گلشن به نام او آورده است : من بودم دوش و یار سیمین تن من جمعی ز نشاط و عیش پیرامن من ایشان همه صبحدم پراکنده شدند جز خون جگر که ماند بر دامن من.
