نادرودنی

لغت نامه دهخدا

نادرودنی. [ دُ دَ ] ( ص لیاقت ) که درودنی نیست. که قابل درویدن نباشد. که نتوان دروید. مقابل درودنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس