ناداب

لغت نامه دهخدا

ناداب. ( اِخ ) مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: ناداب ( به معنی آزاد ) پسر هارون که خداوند بواسطه اینکه خطا ورزیده آتش غریبه بحضور آورد وی را به آتش سوزانید. ( از قاموس کتاب مقدس ص 865 ).

ناداب. ( اِخ ) پادشاه اسرائیل که از 915 تا 909 ق. م. سلطنت کرد. مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: پسر یربعام و جانشین وی که مدت دو سال به گناهکاری سلطنت کرد تا وقتی که بعشا در حشبون بر وی بشوریده او را ازلباس هستی عاری ساخت. ( از قاموس کتاب مقدس ص 865 ).

فرهنگ فارسی

پادشاه اسرائیل که از ۹۱۵ تا ۹٠۹ قبل از میلاد مسیح سلطنت کرد .

دانشنامه آزاد فارسی

ناداب (Nadab)
ناداب و اییهو
(در عبری به معنی «آزاد») نام دو شخص در عهد عتیق: ۱. پسر بزرگ هارون؛ کاهنی که گویا چون «آتش بیگانه» به خدا تقدیم کرد، به امر خداوند آتش او را با برادرش اَبیهو بلعید (لاویان ۱:۱۰ـ۲)؛ ۲. شاه اسرائیل (حک: ح ۹۱۰ـ۹۰۹پ م) پسر و جانشین یَربُعام اول؛ بَعشا در محاصرۀ جِبَّتون وی را کشت (اول پادشاهان ۲۸:۱۵).

پیشنهاد کاربران

ناداب ( به عبری: נָדָבנָדָב ) یا ناداو دومین پادشاه اسرائیل یا اسرائیل شمالی است. او پسر و جانشین یربعام بوده است.
ناداب در سال دوم پادشاهی آسا در یهودیه به سلطنت می رسد و نزدیک به دو سال سلطنت می کند. ویلیام آلبرایت سلطنت او را از ۹۰۱ تا ۹۰۰ پیش از میلاد دانسته ولی ادوین تیله از ۹۱۰ تا ۹۰۹.
...
[مشاهده متن کامل]

در دومین سال سلطنتش، در حالیکه جبتون، یکی از شهرهای کنعان در منطقهٔ فلسطین را محاصره کرده بودند، توطئه ای در سپاهش رخ می دهد و توسط یکی از فرماندهانش به نام بعشا کشته می شود. بعشا سپس خود را پادشاه اسرائیل معرفی می کند.

ناداب
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/ناداب

بپرس