ناداب
لغت نامه دهخدا
ناداب. ( اِخ ) پادشاه اسرائیل که از 915 تا 909 ق. م. سلطنت کرد. مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: پسر یربعام و جانشین وی که مدت دو سال به گناهکاری سلطنت کرد تا وقتی که بعشا در حشبون بر وی بشوریده او را ازلباس هستی عاری ساخت. ( از قاموس کتاب مقدس ص 865 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
ناداب (Nadab)
ناداب و اییهو
(در عبری به معنی «آزاد») نام دو شخص در عهد عتیق: ۱. پسر بزرگ هارون؛ کاهنی که گویا چون «آتش بیگانه» به خدا تقدیم کرد، به امر خداوند آتش او را با برادرش اَبیهو بلعید (لاویان ۱:۱۰ـ۲)؛ ۲. شاه اسرائیل (حک: ح ۹۱۰ـ۹۰۹پ م) پسر و جانشین یَربُعام اول؛ بَعشا در محاصرۀ جِبَّتون وی را کشت (اول پادشاهان ۲۸:۱۵).
ناداب و اییهو
(در عبری به معنی «آزاد») نام دو شخص در عهد عتیق: ۱. پسر بزرگ هارون؛ کاهنی که گویا چون «آتش بیگانه» به خدا تقدیم کرد، به امر خداوند آتش او را با برادرش اَبیهو بلعید (لاویان ۱:۱۰ـ۲)؛ ۲. شاه اسرائیل (حک: ح ۹۱۰ـ۹۰۹پ م) پسر و جانشین یَربُعام اول؛ بَعشا در محاصرۀ جِبَّتون وی را کشت (اول پادشاهان ۲۸:۱۵).
wikijoo: ناداب
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید