ناخوش گوار. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] ( ص مرکب ) هرغذای عسیرالهضم که دیر تحلیل رود و گوارا نباشد. ( ناظم الاطباء ). || بی مزه. بی نمک. که موافق طبع نباشد. نادلچسب. که پسند خاطر نیفتد : با ملاحت کنده بودی نام کردندت ملیح هم بر آن نامی اگر بی ملحی و ناخوشگوار.
سوزنی.
|| ناگوار. مقابل خوشگوار. رجوع به خوشگوار شود : صد اقداح نوشین لطفش نیرزد به یک جرعه زهرناخوشگوارش.