ناخوش دیدار

لغت نامه دهخدا

ناخوش دیدار. [ خَوش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) کریه المنظر. بدصورت. که روئی خوش ندارد. صاحب منتهی الارب آرد: قفدر؛ زشت پیکر ناخوش دیدار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بدصورت زشت روی .

پیشنهاد کاربران

بپرس