ناخوردگی

لغت نامه دهخدا

ناخوردگی. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) نخوردن. امساک. رجوع به ناخوردن شود :
در خرج بر خود چنان در مبند
که گردی ز ناخوردگی دردمند.

نظامی.

خساست نمودن در خوراک
گرسنگی
جوع
درِ خرج بر خود چنان در مبند
که گردی ز ناخوردگی دردمند
✏ �نظامی�