ناخستو. [ خ َ ] ( ص مرکب ) منکر. آنکه خستو نباشد. که اقرار نکند. که معترف بخدا نباشد : یکی پند خوب آمد از هندوان بر آن خستوانند ناخستوان. بکن نیک و آنگه بیفکن براه نماینده راه از این به مخواه.
ابوشکور.
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه اقرارنکند منکر: یکی پند خوب آمد از هندوان بران خستوانند نا خستوان ... ( ابوشکور ) ۲ - آنکه بوجود خدا معترف نیست کافر مقابل خستو.